Sturmgeschütz IV
Niemiecki działo samobieżne Sturmgeschütz IV (StuG IV) zbudowane na podwoziu czołgu średniego PzKpfw IV. Pojazd był dalekim rozwinięciem dział samobieżnych StuG III, w którym zmodyfikowano nadbudówkę i uzbrojenie. Pod koniec wojny pojazdy tego typu stanowiły znaczącą część niemieckich oddziałów pancernych. Pojazd w naszej kolekcji nosi numer fabryczny kadłuba 100597 i
T-72M2D “Wilk”
Pod koniec lat 80. rozpoczęto w Polsce program dalekiej modernizacji produkowanych na licencji czołgów T-72. Otrzymał on kryptonim “Wilk”. Zbudowano kilka prototypów, które przeszły w toku prób dalsze modyfikacje aż do zakończenia prac nad nowym czołgiem, który otrzymał oznaczanie PT-91 Twardy. Jednym z zbudowanych wówczas prototypów był T-72M2D “Wilk”, będący
M60A1
M60 był rozwinięciem i ulepszeniem czołgów M48 Patton. Był to również ostatni czołg podstawowy amerykański armii wywodzący się swoim rodowodem z czołgów M26 Pershing. Dzięki przemyślanej konstrukcji, czołgi te cały czas pozostają na uzbrojeniu wielu armii na całym świecie. Wiele z nich zostało znacznie zmodernizowanych, przez co pozostaną w eksploatacji
T-55A
Czołgi T-55 były rozwinięciem czołgów T-54. Wprowadzono w nich wiele drobnych zmian, które doprowadziły do powstania nowej linii czołgów, które były jednak bardzo podobne do starszych T-54. Dzięki swojej konstrukcji i podatności na modernizacje, czołgi te pozostają w eksploatacji w wielu krajach na całym świecie i biorą udział w działaniach
T-54
Czołgi T-54 były pierwszymi radzieckimi czołgami podstawowymi. Opracowano je jako rozwinięcie czołgów T-44, które były znacznym rozwinięciem czołgów T-34. Wykorzystując zmodyfikowane podwozie T-44, zainstalowano na nim zupełnie nową wieżę z armatą kalibru 100 mm. Na podstawie doświadczeń z eksploatacji czołgów T-54 opracowano ich rozwinięcie w postaci czołgów T-55. Oba pojazdy
SU-100
Średnie działa samobieżne SU-100 był rozwinięciem dział samobieżnych SU-85. Uzbrojono je w armatę D-10S kalibru 100 mm (taką samą, zastosowano później w T-54). Celem tych pojazdów było zapewnienie oddziałom pancernym wsparcia w zwalczaniu ciężej opancerzonych niemieckich czołgów podczas II wojny światowej. Egzemplarz w naszej kolekcji nosi numer fabryczny kadłuba 712113.
T-72
Czołgi T-72 były następcą czołgów T-54/T-55 i T-62. Od swoich poprzedników różniły się pod każdym względem, chociaż zachowały ogólnie zwartą konstrukcję, typową dla radzieckich czołgów. Produkowane są od lat 70. i cały czas stanowią podstawowe uzbrojenie wojsk pancernych bardzo wielu krajów. W Polsce czołgi te był produkowane na licencji w
SU-76M
Opracowane na bazie zmodyfikowanego podwozia czołgu lekkiego T-70, lekkie działo samobieżne SU-76 i SU-76M były jednymi z najliczniej produkowanych radzieckich pojazdów pancernych podczas II wojny światowej. Powstało ponad 12 000 pojazdów tego typu. Wykorzystywano je przez całą wojnę w różnych rolach, w szczególności wsparcia. Egzemplarz w naszej kolekcji to SU-76M
M48A5 Patton
W oparciu o wnioski z prac nad czołgiem M47 Patton opracowano bardziej perspektywiczny pojazd, czyli M48 Patton. Czołgi te stanowiły przez długi czas trzon amerykańskich sił pancernych, aż do pojawienia się czołgów M60. Wiele pojazdów tego typu trafiło na eksport do różnych krajów, a część pozostaje w ograniczonej eksploatacji lub
Jagdpanzer 38(t) Hetzer
Jagdpanzer 38(t) Hetzer powstał na podwoziu czechosłowackiego czołgu lekkiego LT vz. 38. Czołgi te były intensywnie wykorzystywane przez niemiecką armię po zajęciu Czechosłowacji. Gdy czołgi te stały się przestarzałe, ich podwozia zaadaptowano w kilku typach niszczycieli czołgów. Po wojnie pojazdy te produkowane były jeszcze w Czechosłowacji pod oznaczeniem ST-1 i